چابک
ریشه: فارسی
معنی: چالاک‎، زیبا و ظریف، زیباروی
 
چاکان
ریشه: فارسی
معنی: نام روستایی در نزدیکی لاهیجان
 
چراغعلی
ریشه: فارسی - عربی
معنی: چراغ (فارسی) + علی (عربی) روشنایی که از علی می‌تابد.
 
چالاک
دارای سرعت و مهارت در عمل، چابک؛ بلند؛ آراسته؛ بزرگوار.
 
چاووش
ریشه: ترکی
معنی: آن که پیشاپیش زائران با صدای بلند و به آواز اشعار مذهبی می‌خواند؛ مأمور تشریفات در دربار؛ نقیب لشکر و قافله.
 
چاوه
ریشه: کردی
معنی: عزیز
 
چکاد
ریشه: فارسی
معنی: بالای کوه، قله
 
چَمران
ریشه: اوستایی
معنی: نام پارسایی در یشتِ سیزدهم (اوستا)
 
چنگیز
ریشه: مغولی
معنی: قوی، محکم، نام پادشاه معروف مغول
 
چهرآذر
ریشه: فارسی
معنی: آذرچهر، دارای چهره‌ای چون آتش
 
چهرآزاد
ریشه: فارسی
معنی: نام جد اسپهبد بختیار پسر پادشاه فیروز ساسانی
 
چهربرزین
ریشه: فارسی
معنی: دارنده نژاد برتر
 
چیا
ریشه: کردی
معنی: کوهستان، کوه
 
چیاکو
ریشه: کردی
معنی: کوه کوچک
 
چیلان
ریشه: فارسی
معنی: عناب


منبع: سایت ستاره